De in ’s-Hertogenbosch geboren ex-politicus Michel Rog (1973) zat tot halverwege de vierde klas op de vrijeschool in Den Bosch. Daarna maakte hij de overstap naar het reguliere onderwijs. Om vervolgens na de havo naar de Vrije Hogeschool te gaan. Hij deed de lerarenopleiding voor maatschappijleer, gaf les in het voortgezet onderwijs en belandde in de politiek. Het vrijeschoolonderwijs loopt als een rode draad door zijn leven. “Die zachte landing en warme overdracht bij de peuters en kleuters zijn essentieel voor je verdere ontwikkeling,” vindt hij. “Ik heb ook de andere kant gezien hoor. Dat jonge kinderen, kleuters nog, al een toets voorgeschoteld krijgen. Hiermee ontneem je kinderen de kans zich te ontplooien, te ontwikkelen en te worden wie ze zijn.” Wat dat betreft ziet de nieuwe voorzitter van de Vereniging van vrijescholen dat er best wat uitdagingen in het vooruitzicht liggen.

Sinds december is Michel Rog benoemd tot voorzitter van de Vereniging van vrijescholen. Een functie die hij met verve wenst te vervullen. Zijn hart ligt bij het vrijeschoolonderwijs.

Als het aan hem ligt, gaan vrijescholen niet alleen onderling veel meer de verbinding met elkaar aan – ook wil hij de luiken openen.

Het afgelopen jaar was Michel Rog al als politiek adviseur betrokken bij de Vereniging van vrijescholen. Ook schreef hij voor het vrijeschoolblad Seizoener columns over zijn ervaringen als vader en als Tweede Kamerlid in de Haagse politiek. “Samen met andere ouders ben ik betrokken geweest bij de oprichting van een vijfde vrijeschool in Haarlem. Hierdoor konden onze twee kinderen naar de vrijeschool. De oudste zit in de zevende klas. De jongste maakte de overstap naar het gymnasium. Dat paste beter bij hem en ook dat moet kunnen, vind ik.”
Michel Rog grijnst. “Als je mij zou moeten omschrijven,” vraagt hij vertwijfeld, terwijl hij vanuit het raam van zijn werkplek kijkt naar het Binnenhof, de politieke arena. “Ik probeer authentiek te zijn, niet dogmatisch en sta open voor nieuwe uitdagingen. Ik ben een zoeker.”

Zo’n twee jaar geleden voelde hij zich gedwongen de politiek te verlaten, als gevolg van een tweet waarin hij kritiek uitte op het coronabeleid. Michel buigt het hoofd en haalt de schouders op. Twitter of X, zoals het tegenwoordig heet, bezoekt hij nog zelden. Zijn laatste tweet dateert uit 2023, waarin hij een ode brengt aan de overleden poppenspeler Jozef van den Berg. “Eerder was ik op zoek geweest naar hem. Uiteindelijk had ik hem gevonden in het dorp Neerijnen, waar hij ruim dertig jaar leefde als kluizenaar. We hadden een spiritueel lijntje.” Ook ging Michel op zoek naar een nieuwe uitdaging voor zichzelf. Die vond hij in de rol van zelfstandig adviseur, toezichthouder en recent in het voorzitterschap van de Vereniging van vrijescholen.

Momenteel werkt Michel samen met een aantal adviseurs voor ‘IkLobby’. Een bureau dat lobbyt voor de burger. Doorgaans wordt druk voor bedrijven gelobbyd bij de Haagse politiek. “Maar wie lobbyt er voor de burgers,” vraagt Michel. “Dat doen wij!” Hij lacht en vervolgt: “Sinds we met ‘IkLobby’ zijn begonnen, heb ik het gevoel dat ik meer dan ooit met de politiek bezig ben. Weliswaar op een andere manier, maar we krijgen meer voor elkaar dan ik ooit had durven dromen. Zo hebben we met petities in de hand voor elkaar gekregen, dat havermelk vanaf 2026 tóch anders wordt belast dan frisdrank. In eerste instantie wilde men havermelk op dezelfde manier belasten als frisdrank. Waarom? Ik weet het niet. Gelukkig gaat dit mede na onze lobby veranderen.”

Als we het dan toch over wapenfeiten hebben, heeft Michel ook tijdens zijn werk als Tweede Kamerlid behoorlijk wat bereikt. Zo heeft hij zich ingezet voor de afschaffing van de rekentoets, de kleutertoets en hij was mede-indiener van een initiatiefwet voor een andere rol van de Onderwijsinspectie. “De starre rol van de Onderwijsinspectie biedt weinig ruimte voor de doorgaande leerlijn van de vrijeschool. Het gaat het er niet om dat het jonge kind al kan lezen, schrijven of rekenen. Laat ze eerst spelen, daarna komt het leren. Het vrijeschoolonderwijs kijkt waar het kind aan toe is. Je kunt het afdwingen, maar dan beklijft het niet. Hiermee ontneem je kinderen de kans om te rijpen. Dat zouden vrijescholen met veel meer lef mogen verkondigen.”

Daarnaast liggen er in de nabije toekomst ook nog forse uitdagingen in het verschiet voor vrijescholen. “Er speelt veel,” benadrukt Michel. “Zoals de aanscherping van de basisvaardigheden en de onderwijsregiovorming. Een maatregel die is bedoeld om het lerarentekort te bestrijden. Dit kan een beperking vormen voor vrijescholen en vereist meer onderlinge samenwerking.” Onlangs organiseerde Michel een webinar voor alle vrijescholen die zijn aangesloten bij de vereniging. “Ik heb eerst vragen gesteld als: wat zouden jullie willen en welke rol kan de vereniging of ik daarin spelen. Vervolgens hebben we gesproken over onze pedagogische opdracht. Hoe willen wij het doen? Daarin kunnen vrijescholen zelfbewuster zijn en de luiken openen naar hun omgeving. We mogen best laten zien wat we al honderd jaar zo goed doen. Kinderen laten worden wie ze zijn.”